αντεπέκταση

η (Μ ἀντεπέκτασις)

νεοελλ.

η εδαφική επέκταση ενός κράτους για να αντισταθμίσει άλλες απώλειες εδαφών

μσν.

έκταση, τέντωμα προς την αντίθετη κατεύθυνση.